Prolog.

- Dziękuje panu, to dla mnie wielkie wyróżnienie .
Odłożyła słuchawkę, była naprawdę szczęśliwa. Starała się o te prace od miesięcy, a przed chwilą się dowiedziała że ją zdobyła.
- Mamo, mamo ! - krzyknęła Marta i zbiegła do salonu w którym sprzątała jej matka .
- O co chodzi skarbie ? - spytała .
- Dostałam te pracę !
- To bardzo dobra wiadomość. - powiedziała, było widać że nie jest zadowolona .
- Mamo, co się stało ? - spytała swej rodzicielki .
- Kochanie, ty nadal nie rozumiesz? Nie będę cię widziała przez ponad 4 miesięcy, bo tyle chyba trwa ten sezon, tak ?
- W styczniu będzie konkurs w Polsce tam się spotkamy przecież, a mamy jeszcze przecież coś takiego jak kamerka internetowa :) .
- Och już dobrze dobrze, masz rację. Przecież nie będę tu sama, jest jeszcze ciocia Aga i wujek Stefan.
-Wiem jak jest ci trudno po stracie taty, mi też go brakuję. - spojrzała na matkę ze łzami w oczach. - Dziękuje ci że mnie zrozumiałaś, to dla mnie bardzo ważne. Mam już przecież 24 lata, i chyba już czas najwyższy zacząć pracować w swoim zawodzie .
- Rozumiem cię córeczko, jestem z ciebie naprawdę dumna . - uśmiechnęła się do niej i ją przytuliła .
Trwało to przez jakieś dwie minuty, kiedy już przestały obie płakały .

*

- Spakowana ?! - spytała się pani Danuta córki .
- Tak mamo, za chwilę zaniosę torby do samochodu i możemy jechać na lotnisko .
Usiadła na krańcu łóżka w swoim pokoju, spojrzała na swoje cztery ściany.
- Czas spełniać swoje marzenia. Ta praca wiele zmieni w moim życiu, mam tylko nadzieję że skoczkowie nie będą mnie zbyt bardzo zamęczać. - powiedziała do siebie po cichu .
Wiedziała że tak nie będzie, przecież będzie ich psychologiem.
Wstała, jeszcze raz spojrzała na swój pokój .
- Tak, teraz zaczyna się nowy rozdział w moim życiu .



________________________________________
Prolog pisałam około 30 minut.
Proszę o szczere komentarze, uwagi co do stylu pisania . Mi to bardzo pomoże :)
Pierwszy rozdział postaram się dodać w weekend.